Met Rote Grütze van Lübeck naar Hellevoetsluis...deel 2

Omdat de weersvoorspelling voor de komende week niet gunstig is voor wat betreft de windrichting, besluiten we om niet over de Noordzee maar via de Staande mastroute naar Hellevoetsluis te varen. Alle (en dat blijken er heel veel te zijn) bruggen op dit traject kunnen geopend worden, zodat je met een staande mast de route kunt varen. 

Na de sluis in Lauwersoog zetten we koers naar het Lauwersmeer en varen we op het Dokkumer Ee. De diepte van dit water is rond de 1.95 m, dus dat moeten we kunnen redden...wij steken 1.85 cm diep. 

In een bocht zien we een zeiljacht vastzitten, zij wordt door de KNRM los getrokken..we zeggen nog tegen elkaar dat we goed binnen de betonning moeten blijven, maar dat mag niet baten...ook wij komen vast te zitten. De KNRM is dichtbij en als ze voorbij varen maken we duidelijk dat ook wij een handje nodig hebben... 

Er zit een zware motor op die bootjes, dus we zijn snel weer los...tenminste...als Robert een formulier invult om donateur te worden en ik samen met een van de medewerkers achter het roer zit en nog steeds binnen de betonning vaar...zitten we weer vast...de mannen van de KNRM kunnen er wel om lachen en trekken ons voor de tweede keer los...

De staande mastroute wordt duidelijk aangegeven door borden op de oever. 

Na een paar uur varen door smalle wateren en ettelijke bruggen verder komen we in Dokkum aan en  leggen we Grütze vast aan een ander schip. Er is niet zoveel ruimte om aan te meren voor diepstekende schepen zoals wij. Maar veel schippers zijn welwillend om een buurschip langszij te hebben.  Even vragen hoe laat men van start wil de volgende dag en verder loop je over het voordek naar de wal zodat je elkaar niet hoeft te storen.

Af en toe een flinke bui...

Het Hollandse landschap glijdt rustig voorbij. 

De tweede dag meren we af aan de kade in hartje Leeuwarden...

Bijzonder om midden in de stad een overnachtingsplekje te vinden...

je loopt zo het centrum in om de stad te ontdekken. 

Een bijzondere brug in Leeuwarden. Het gele vlak is het wegdek.

Ooit woonde ik (Noor) in Leeuwarden in dit hoekhuis aan Het van Harinxmakanaal. Toen waren er nog weilanden aan de overkant, nu staat er een hele nieuwe wijk...wel mooi om te zien dat dit huis er nog staat. 

Een klompje van de brugwachter om het bruggeld in te doen...leuk dat het nog bestaat! 

We varen door een mooi Hollands landschap en we genieten van de dorpjes, de voorbij varende schepen en de Grütze, die ons zo fijn onderdak biedt deze weken....

...totdat we voor de spoorbrug van Grou ingehaald worden door een snel varend vrachtschip die ook de open brug nog wil halen...

Door zijn enorme vaart worden we naar hem toe gezogen en Grütze raakt met een knal dit vrachtschip...we worden nog een stukje meegenomen en kunnen niks doen dan afwachten.

Gelukkig blijft het anker niet hangen achter dit schip en met de schrik en een flinke kras aan de zijkant komen we vrij...even te beduusd om te reageren. 

Een voorbijganger roept nog naar ons dat hij het 'lullig' vindt van die schipper... vinden wij ook maar goed...

We hebben een foto gemaakt, maar konden helaas niet meer achterhalen wat de naam van dit schip is geweest. Ook Vesselfinder en de camerabeelden van Prorail hebben niks opgeleverd...helaas...

We vervolgen onze weg en meren af in Sneek. 

In de Sneekweek is het er niet echt rustig, maar ook hier vinden we een mooie plaats aan een groter schip. 

We verkennen de stad en de Waterpoort...

Robert gaat de mast in om de radarreflector er af te halen en er met betere materialen weer aan vast te hangen.

Altijd wel wat kleine klusjes te doen.

Een mooie zonsondergang boven Sneek vanuit de kuip...

De volgende dag vertrekken we vroeg om een goede plek in Lemmer te vinden.

Er wordt een fikse storm verwacht komende dagen...

...dus leggen we Grütze vast met extra lijnen om de steigers bij een jachthaven in Lemmer...

Dit schip weegt 17 ton, dus is het goed om niet alleen te vertrouwen op een van de bolders op de kant, maar de krachten op de lijnen te verdelen over meerdere aanlegpunten.

We hebben de storm van windkracht 8, met vlagen van 48 knopen aan de steiger goed doorstaan.

Hier komen Ed en Elles aan boord om Grütze te bewonderen...zo lief!! 

De dag na de storm fietsen we een rondje Lemmer-Sloten. Er staat nog wel wat wind maar het is heerlijk om even de benen te strekken en de omgeving te verkennen.

Sloten, een mooi stadje waar de tijd lijkt stil te staan.

Het IJsselmeer is na de storm nog niet helemaal rustig en we weten eigenlijk ook niet zo goed wat we met al die vlaggetjes moeten die door de vissers zijn uitgezet...is het een afgezet gebied of zijn het solitaire plekken?

In het begin varen we om de groepen van vlaggen heen, maar de wind komt nog niet uit de goede hoek om zomaar overal omheen te varen...dus varen we er voorzichtig langs, turend naar wat er om ons heen ligt en of we niks meeslepen...We horen later dat je er gewoon langs kunt varen.

we hebben af en toe hoge golven waar we mooi doorheen snijden en soms maken we een flinke klap en spat het water prachtig van de boeg... Heerlijk om weer een dagje te kunnen zeilen.

Steeds meer in mijn element...

We wisselen het sturen regelmatig af...

Na een lange dag varen komt Volendam in zicht...

Hier wachten Eddy en Anneke ons op...wat een superfijne verrassing!!

's Morgens vroeg in de Marina van Volendam, een rustig IJsselmeer op de achtergrond en helaas geen wind...

Donkere en dreigende regenwolken boven het IJsselmeer. 

We ronden Marken met het Paard van Marken zo statig op de uiterste punt, lichtbaken voor menig schipper...

We zeilen nog wel een stukje maar al gauw starten we de motor en varen naar de Oranjesluizen in Amsterdam.. 

In Amsterdam op het Noordzeekanaal krijgen we dan toch nog die vreselijke bui en Robert zit hem gelaten uit...De automatische stuurautomaat werkt nog niet, dus sturen we alles met de hand...ook in de regen... 

Na alweer een hele lange dag varen, heeft ook te maken met de brug richting Haarlem die maar 3 x per dag geopend wordt, liggen we ...

...aan de kade in Haarlem...
's avonds wandelen we door de stad en genieten van de relaxte en gezellige sfeer die hier in de stad hangt.

In Oude Wetering ontmoeten we Rob die met drie kids aan het vissen is. Rob helpt ons al jaren met het zoeken naar een geschikt schip en hij is dan ook zeer content met dit prachtige schip dat we gekocht hebben..

Een rondje rond Rote Grütze.

De eerste foto waarop we onszelf zien varen...

En weer verder richting Alphen aan de Rijn.

In Alphen aan de Rijn maakt Eddy prachtige foto's van ons en ons schip.

Door de brug in Alphen aan de Rijn...

We overnachten in Alphen aan de Rijn.

 's Avonds komen Hetty, Bart en Mathijs aan boord, zo lief!

Het is fijn om dierbare familie en vrienden aan boord te krijgen. 

Iedereen heeft zo meegeleefd de afgelopen weken en nu we bijna thuis zijn is het bijzonder om elkaar te ontmoeten.

Hefbruggen zijn toch wel bijzondere bruggen. 

Normaal gaan ze open tot 12 meter, maar omdat we 21 meter hoog zijn roep ik de brugwachter op om te vragen de brug naar 24 meter de heffen. Hij geeft aan dat we mee kunnen varen in het konvooi en dat de brug tot 24 m geheven wordt.

Ik roep de brugwachters regelmatig op om te vragen wanneer de brug bediend wordt, altijd krijg je vriendelijk antwoord en voor mij is het een mooie manier om gewend te raken met het gebruiken van de marifoon.

Dordrecht...en een spoorbrug die om de twee uur open gaat. Dat betekent dat je rondjes moet varen om de tijd uit te zitten. Er zijn weinig/geen aanlegplaatsen. Dat hebben we bij de spoorbrug van Alblasserdam ook gezien...tegen de tijd dat de brug opengaat, is het dringen geblazen voor de ingang...ik vind dat geen pretje, dat gedoe met meerdere schepen op een water waar het ook druk is met beroepsvaart.

Na een pittige tegenwind op het Hollandsch Diep leggen we om 20.45 uur aan bij de steiger van de Volkeraksluizen, het is er druk maar we mogen aanmeren langs een ander schip...

Onze laatste zeildag van deze trip mogen we gelukkig ook nog zeilen.

De afgelopen twee weken hebben we met de staande mastroute weinig zeilmomenten gekend. 

Ik heb nog even tijd om wat te breien, lekker beschut in het hoekje onder de buiskap... 

...en na een paar uur zeilen leggen we aan in onze nieuwe thuishaven in Hellevoetsluis

Nog even aan de passantensteiger, maar inmiddels hebben we een eigen box.

Yannick en Ymke komen langs om ons te zien en om Grütze te bewonderen.

We halen de stickers van de verschillende overnachtingen bij jachthavens in Denemarken en Duitsland van de reling.

❤️❤️❤️

Voldaan en vooral trots zijn we dat we deze reis samen tot een mooi eind hebben gebracht...

We hebben bijna alle dagen gevaren en hebben af en toe een rustdag genomen om even bij te komen van een lange trip of om een storm uit te zitten.

We hebben vooral in Nederland veel de motor aan gehad, maar hebben toch ook nog wel kunnen genieten van een paar mooie zeildagen.

We zijn enorm blij met dit prachtige schip en kijken uit naar de toekomstige reizen die we willen gaan maken als het ons gegeven is.

Hijs de zeilen van je dromen,

laat ze komen, laat het stromen.

Gevonden op een bankje in Lemmer

💙

De start van onze droom is gemaakt.

Over een kleine twee jaar willen we voor langere tijd op pad met dit prachtige schip.

Een reis naar Noorwegen, Zweden, Denemarken is het eerste doel.

Hier op het weblog houden we je op de hoogte van de voorbereidingen voor die trip.

Fijn dat je meeleest.

Warme groet,

Robert en Noor